In de razende nacht brullen golven luid vol schuim doen het grote zeeschip wilde steigerdans maken in de gerieflijke hut ligt het reislustige echtpaar naar en draaierig rusteloos woelend op het bed hun peuter gniffelt om pa´s en ma´s geklaag prevelt onhoorbaar in zichzelf de zee heeft het hoogste woord maar praat steeds gedempter wel…

klokken luiden zacht, de wereld roept, maar ik zwijg. muren zijn mijn thuis. woorden gaan voorbij, ik wil ze graag begrijpen, maar ze overspoelen. te groot, veel te druk, in de klas verdween ik stil. verdwaald in mezelf. diep in mijn dromen, buiten lachen, samen zijn. als vriend en leerling. hoor je mij soms fluist’ren? reik je…

zij rolt met haar ogen, haar blik op standje stil woorden stormen als wolken wild door de lucht ze woont met schuilend hart in haar kamer een wereld apart, vol dromen en geheimen een muur vol posters, een kast vol chaos de playlist een mix van verdriet en applaus de regels zijn rekbaar, de grenzen hun strijd en in die chaos zoeken ze ook veiligheid…

In de dagen van zijn jeugd vult de wereld zich met kleurige ballonnen zijn verwachtingen verbleekten nog niet de reis was nog maar net begonnen gedacht dat deze jaren zouden meetellen met de precisie van getallen die hij vergat en dagen alsmaar verder deden opdelen in nieuwe ervaringen waarbij het aardse veel zwaarder weegt dan jeugddromen…

handen die slaan ik voel zoveel pijn geen warme maaltijd of een arm om mij heen als jij mij ziet kan jouw stem iets doen een klein gebaar geeft mij toekomst laat me niet los kijk verder dan de schijn die het verdriet verstopt geef mij jouw hand ik heb jou nodig jouw ogen en jouw oren voor mijn stille schreeuw mijn smekende blik…

Blijf maar een kind, dan kun je prinsheerlijk slapen -- in vreemde armen.…

er is een vliegtuig neergestort ik heb het zien gebeuren glijvlucht looping en fatale duik er zijn bij wonder geen slachtoffers te betreuren de schade aan het toestel is enorm et gebeurde in de achterkeuken pal in de afwasbak de papieren vleugels met het mooie schilderwerk alles is doorweekt het rampenplan is van kracht de vliegtuigbouwer…

Ik lees dat de gemeenteraad vandaag besloten heeft een ton te reserveren de m/v die men zoekt voor komend jaar moet dan de jeugdcultuur coördineren maar of dat met Schoof-1 lukt is de vraag Men zal op billboards in de regio wijd en zijd full color adverteren m/v gezocht voor onbepaalde tijd vanaf medio twintig vijfentwintig een…

Ze pakt haar schoentjes en loopt mij na. Mama, wacht -- ik ga met je mee!…

Met in zijn emmertje de zee stapje voor stapje neemt hij de zilte rijkdom mee naar zijn eigen strand de kleine architect zoekt naarstig naar de plek waar net nog zijn ontwerp vroeg om een laatste hand tot mijlenver getuigt de ontdekking het aangezicht van een verwoesting zelfs geen lolly troost een labrador kijkt schuldig toe…

Eenzaam zoekt een kind door het vage wit. Om hem heen wenken stille dingen: "Hier klinkt vandaag geen joelen of zingen; we kunnen je opbeuren met vrije rit." De kleuter springt op: "Gelukkig, ik zit! Die schommel zwaait al wilder, in kringen door de koele lucht. Kramp wil in me dringen. Wat een druk in mijn maag, borst en gebit!" Duizelig…

uit witte weerbarstige klei groeit breekbaar porselein ontstaan uit water en aarde hoor het ritselen van de goede gave verweesd in Pandora’s doos laat ontroering stromen als de kleine mond zich naar mama’s aaah en oooh in trappelende verwoording vormt uit weerbarstige witte klei groeit breekbaar porselein…

Kruipend een nieuwe speeltuin openend Gestaag de eigen wereld vergroten Op weg in een veranderend biotoop glijdt ze vrolijk over een groeiende vloer Tijgerend als een dartele mensenwelp Verrukt, ze weet nog niet dat het anders kan, Verblijdt ze kraaiend zichzelf en ons Door alleen een hele living te kruisen Het naasten van haar wereld begint…

Het driejarige zoontje van de grenswachter speelt naast pa's kantoor trekt aan een dun touwtje zijn ijzeren vrachtautootje voort over zand gras en stenen de hummel kijkt en peinst gaat even voorbij de slagboom bevindt zich in een ver land dat hij snel zal verkennen vermoedt loerende dieren achter halmen en struiken wil een bestuurder…

Jongens waren we, we tuurden naar de stenen -- en naar de sterren.…

zacht en toch strak is je nog jonge huid waarop het leven nog geen krasje heeft gezet wel hebben genen en familie de eerste lijntjes uit het stamboomboek al voorzichtig ingebed een ander neusje of een ludiek oor een brulboei als stem met het volume van een koor jouw zachtheid heeft babykwaliteit een open uitnodiging tot raken…

Ik hang spartelend over opa's been, hallo -- glanzende schoenen!…

daar, waar dromen najagend met ambitie, inzet en overtuiging sturend op resultaat nieuw land wordt herwonnen uit het flevo waar inventief ontwerpen en gebundelde energie geworteld in de kunst van samenspel geïnspireerd door de passie van makers weids en krachtig als haar molenwieken hefbomen zijn voor bouwen met toekomst waar opgroeien…

Dat is schaap Hans, ook Rita's man heet zo, heel gek -- is dat voor een mens!…

wie de jeugd inspireren wil het leven te omarmen heeft oog voor het talent biedt hun kansrijk ruimte tot het vinden van de weg die hen zichzelf laat zijn juist ook door te erkennen dat mekaar gelijkwaardig zijn elkaar ruimte geven vraagt voor verschil dat er mag zijn wie de jeugd inspireren wil het leven te omarmen wakkert nieuwsgierigheid…