waar ga je heen, vroeg ik haar nog. naar daar, dat weet je toch daar waar ik je gedachten vul en je gevoel zal koesteren opdat je ervaart, ware ik je ziel omhul op afstand ben ik niet te raken het is als tasten in de mist waarin je wel een beeld kan maken maar in je slaap lijk ik vaak als uitgewist doch als de nacht het toelaat en je…

geel groen rood verkleurt in huis nooit aan de boom kom kom stop val val en hou me tegen kom kom stop me hou me tegen neem een hap de pit ik weet het niet weggegooid gevonden opgeraapt misschien pijn doe je me niet geplukt gevallen geef me jaren geef me water geef me tijd de zon de nacht vannacht de regen dacht…

Ze bevalt me op die bank De stof zo blauw haar huid zo blank Het scherm zo tomeloos haar boeiend Ondanks het zonlicht dat er gloeiend Als een voyeur omheen bestaat Voordat het neervalt op de straat De stilte rekt zich zalig uit Tot in een zangerig gefluit Van vogels zwart als hartenbloed Hij wijken moet “Wat is er schat?” Vraagt ze me…

Ik lig hier, niet aan de beademing Er staat een beetje wind ik krijg te weinig lucht om te praten, geen energie Mijn lichaam is in de weer om het virus uit te schakelen Ik heb nergens fut voor niet eens zin in nootjes of bonbons, slapen wil ik wel En uitgerust wakker worden In bed naast jou. Ik draaf door Ik ga pas slapen wanneer jij…

ik vind je mooi, als je hart spreekt zo, als een fladderende vlinder of een ree zigzaggend over de heide oprecht zijn kent geen hinder het laat zich door liefde leiden ik vind je mooi, de rimpels die je oude dag tekenen maar je verblijf rechtvaardigt omdat ik op jou aldoor kan rekenen schoonheid is verblijven in een stille delende blik…

Ik loop op de zaken teruguit, de tuin in Er is grof gezegd helemaal niets te vergeven Nu de dans gedanst aan de weg staat Bekoelen de handen aan de vraag wat het was Ik weet mijn blik te doorkruisen De vijver is uitgedist door een gekende. iemand Die hield van witte- zuiver witte lelies De grashalmen omarmen Het klein blauw bloemetje dat…

Vrijdagavond gangbang op de parenclub een file van fallussen steigerend en kwijlend wachtend op het moment dat zij zich met horten stotend storten in vlees dat hen opneemt en verlost velen komen niemand blijft.…

Het duurt nog even voor het over zal zijn en er plaats is voor een ander Nu is het nog te leeg waar jij altijd was Mensen vergeten dat snel wanneer ze een praatje maken en we lachen om iets kleins Jouw moeder is geweldig Ze doet wat ze kan zo zonder man Je weet hoe het gaat de buurman maait het gazon Hij is echt al oud steeds weer…

Wanneer grijze lage wolken een sluier van verstilling in dichtheid en uitgestrektheid vormen waarin een zon verborgen zit In verschillende karaktereigenschappen en als een waas hangt over stad en land gedurende geruime tijd tot zowaar sporen worden afgedrukt op stukje huid. Op het moment dat wind vermoeidheid en vergeetachtig begint te waaien…

Het schemert, we wandelen weg van de stelletjes die net als wij de zon niet hebben zien ondergaan De picknickmanden zijn leeg Jij pakt de schillen in, ik kijk zogenaamd langs jou heen zogenaamd zonder jouw aandacht te trekken, wetend dat onze huid gloeit naar meer Jouw lichaam glanst strak gebeeldhouwd als een Griekse god Ik strijk…

Toen jij mijn naam schreef in het zand schreef ik jouw naam -- er blij overheen.…

ik zoek de liefde, zij is ze leeft in mijn adem, mijn zucht, in een opgedroogde traan je raakt me aan, zo nu en dan in het wezen van mijn bestaan zij kent geen woorden noch gebaren met de hand ik droom in de echo van de nabije oorden doch immer aan de buitenrand van een verbeelde werkelijkheid in het wezen van mijn bestaan het is zeker…

Kom je, ik wil vandaag weer naar je kijken met je lachen en naar je luisteren Kom, loop rond in mijn huis, laat me naar je kijken, de stap opzij de spanning van jouw billen en jouw lippen die me zullen kussen jouw handen die alles mogen doen waarnaar ik verlang Ik zal je niet overvragen je hoeft je niet te binden niet voor langer…

Als ik dichtbij je kom. Dichtbij de herinnering, de geur, het voelen, het proeven. Gewoon even nabij. Dan ben ik geen groots rijmer, maar dichter. Dichterbij dan ooit.…

laat me niet langer wachten zeg die alles zeggende ware verlossende woorden de enige die mij nu zullen net zoals ze me toen bekoorden zeg het me meen me …zoals ik jou ik heb je lief…

Ik wil je altijd blijven vinden als het aan mij lag elke dag maar alleen wanneer het vinden ook van jou mag ... al kijkend naar de blauwe lucht tussen de zelf gesponnen witte suiker wolken, al zoekend tussen de miljoenen regendruppels op een druilerige dag, of als de wind die de horizon aftast van de zee en verdwijnt tussen hemel…

Kijken naar een roos haar hart opent elk moment in glans en glorie. Wanneer een nieuwe morgen ontwaakt besproei ik jou met mijn dauw jouw frêle blaadjes opdat ze weer zullen kleuren in kracht en pracht op hetzelfde moment laat ik tranen van geluk en voorspoed vloeien over hen heen en ruim hun afgelopen donkerte op. Op welke wijze deze dag…

Misschien leven wij wel voor altijd wie gaat de doden zeggen dat het niet zo is Jij voor altijd in je nieuwe nu al favoriete zomerjurk blauwe wind ik in je lievelingsnakie wij voor altijd nooit ontbijt geen tijd naar buiten naar het park roept Weg van dit balkon weg uit deze straat uit deze stank We gaan weer bootje varen…

Haar hals, herinner ik me was een ronde ivoren toren niet te kort, niet te lang Sneeuwwitte huid Sneeuwwitje haar naam Wie zou er niet van haar houden! O, haar schouders, stevig en zacht haar armen en benen ronde borsten en heupen rechte rug, volmaakte schoonheid Spiegeltje, spiegeltje aan de wand van wie droomde heel het land? Allemaal…

nabij het sprietige groene gras halverwege mijn tijd van aanwezigheid over velden van bewegende dalen aldaar, ja daar speciaal, ervaar ik stilte is mijn gevoel aan jou gewijd  het afscheid laat zich niet wissen doch vaart schommelend mee    van oneindige kilte in mijn zijn tot warmte in verbindend missen steeds meer word ik gewaar hoe…