Ach liefste, mijn liefste Eens zijn de velden met Parelen weer bedekt Over de smaragden dekens Bekleed met saffieren en zirkonen Beschenen door gouden licht Ach liefste, mijn liefste, wanneer Ach liefste, mijn liefste Zal in de kruinen der bomen Tussen het weelderig struweel De zang der vogels ons weer lokken Zullen wij in de schaduw weer…

Iets kleins viel uit haar mond, was het een onwelriekend vogeltje of eens te meer een bitter woord dat thans heel mijn hofhouding en de rest van de dag ontspoort. Het is laat in november, de straten zijn verregend en.. jouw wrede mond blaast wolkjes over de vaart, ik kan ze lezen SOS, averij, schip in nood. Het leven in mijn schoot gaat…

we kasteelden speelden met nat zand op strand middeleeuwen met hoge torens een slotgracht de ophaalbrug met lange schelpen torenkamers met uitzicht op zee voor jonkvrouwen die wachtten op hun prins aanvarend op golvenwit of in galop op strand met spattend zand in witte herinnering zakdoekjes die vrolijk fladderend hun afscheid…

Ik wist als kind al waar ik lang mocht warmen bekende armen hielden mij altijd liefdevol vast met een lach ik voelde het vlammen herkende als baby al geur ben als kind al op zoek geweest naar een plaats waar mijn geest kan rusten als mijn lichaam in een kouder wordende wereld zijn eigen warmte hard nodig had was er altijd…

Liefde is ijdel, je wilt graag ieder helpen -- die lief voor je is.…

Klein blond Rinkelting, open je oogjes waarin blauwe lucht de zon weerspiegelt met zalige zucht, zoveel te beleven in de nieuwe dag, Spartelding, met vlugge voetjes naar de einder, waar viooltjes schuilen en vlagen van rozengeur die je wil belagen met uitgestrekte vingertjes en binnensmonds gemijmer. De zuiderwind glinstert met de zon…

Somtijds, zo af en toe, bij tijd en wijle Verwijl ik met mijn kop vol fantasie Bij haar, als ik de wind heb in de zeilen Mijn alter eega, die 'k te weinig zie 't Is een geheim, bewaar haar in mijn hoofd En hart - dat spreekt voor zich - maar laat niets blijken Ad dies vitae, geen van ons zal wijken Zij is mijn alter ego als beloofd…

met gespreide armen wacht ik op de klap je slaat me en mijn paard valt dood we vechten om het vlakje in de hoek onze tenen kaatsen, de koffie geurt lijnen op het bord en bij je mond je lacht: 'ik schaak je met een dame.' zand glijdt de seconden weg is tijd in korrels kleiner dan momenten? mijn koning vlucht en dan een pauze jouw handen…

De kosmos, waar stof en energie ontstaan. Toevallige mogelijkheden. De planeten, waar tegendelen bestaan. Onbegrepen natuurgeweld. De mens, die zijn tegenstelling overstijgt. Die bedoeling uit toeval maakt. De levenskunstenaar, die bewust geworden is. Die met liefde liefde schept. De kosmische liefde, die bedoeld ontstaat. Die…

Missen. Missen is het hunkeren naar iets. Het doorsijpelende gevoel in jezelf. Missen is het veelzijdigste gevoel van verlangen. Missen is een verslaving en verslaving is missen. Het houdt je constant in bedwang. Missen is afstaan van behoeften. Gemist is het falen van een doel. Vermist is het verdwijnen waarvan je houdt. Missen een…

Zo goed ik mij ook kleed in een dikkere jas alsof dat de ultieme remedie voor koude was, ik blijf de rillingen van gemis voelen die dagelijks met mijn ledematen stoeien. Zelfs al ben ik alleen met mensen om mij heen mijn hart is dagenlang echt niet van steen. Was deze lieverd mijn zuiverste bron van leven die werkelijk steeds zin aan alles…

Halverwege kwebbel kwebbel ik plagerig om je klein te krijgen en dan opnieuw je groot te likken en het genot uit te smeren, gemengd met het avondlicht de wieken aan het plafond de lange gordijnen, het geel van de muren en de twee dikke fauteuils van groenbruine aarde Er zweeft een warme zucht over ons zweet van bevrediging en dan…

We kunnen ons voorstellen, dat mensen als wolken drijven. Dat we afzonderlijke wolken zijn. We kunnen bewustzijn ervaren. Dat we de heldere hemel zijn. Dat we wolken kunnen zien. Mensen die werkelijk beseffen, dat ze wolken en hemel zijn, kunnen bewust kiezen. Ervaren liefde. Worden vrij.…

Een ouwe jongen is weer geland, na tijdloos te zijn opgestegen. Hij heeft vergezichten gezien, die voorbij ons sterven gaan. Een dichter heeft zich bevrijd, van aardse zwaartekrachten. Hij gelooft in hemelse liefde, op vleugels van vertrouwen. Machtiger dan angsten zijn. Sterker dan verdriet.…

Gematigd tevreden Met een handicap die hoogtij viert Daarentegen zeer gelukkig met haar Zij die mijn en wij die elkaars pad én schoonvegen én schoonhouden voor uitdagingen op óns pad Tijd zal leren of vegen Zinvol of -loos is geweest 't Verlopen verleden belooft veel…

Lichamen verouderen. Kringlopen bewegen. Bewustzijn groeit. Jaren groeien niet. Graven zijn geen eindstation, waarnaar het leven streeft. We zien door vensterglas, dat we leeftijd noemen. Liefdevol beginnen we. We voelen ware liefde, wanneer moeder kijkt. Ons lijden overlijdt éénmalig. Liefde begint steeds opnieuw. Angsten veranderen…

het was jouw macht de donkere schemering van de nacht waarin raken gevoelige openingen bleken te maken waar privé nog heilig lijkt en onschendbaarheid het privilege van ongenaakbaar aan het verliezen is van genieten waar donker nog een oogje dicht knijpt om het laatste licht in sterren te zien brengt spanning vertes van…

De tijd die ik nog leven mag, ga ik niet versnellen, niet vertragen. De afstand die ik af mag leggen, van hier tot hier opnieuw, is onvoorspelbaar kort. Moeder rust hier nu. Ik kniel hier al. Elke avond zal ik overlijden. Elke nacht zal ik liefde dromen. Elke morgen hoop ik op te staan.…

Dat je je thuis mag voelen. Bij elkaar. Dat je niet angstig hoeft te zijn. Voor een afwijkende mening. Dat je elkaar aan mag raken, omdat we zijn gecomponeerd, uit hetzelfde bewustzijn. Uit dezelfde sterrenstof. Dat je verschillend lijkt. Niet anders bent. Dat problemen elkaar oplossen. Dat je elkaar spontaan herkent. Omdat liefde liefde…

ik had een armvol zwaaien al ten afscheid vastgelegd in voorbij je lach en lichte huppelpas pasten daar naadloos bij zo was er ook het glas met de rode mond die jouw lippen had dat altijd halfvol en jij slechts lichtjes aangeschoten was nog is er het geroezemoes van lieve vrienden onder elkaar sprekende ogen en de…