1.350 resultaten.
Theater van het hart.
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 179 Het doek gaat op en neer in de
spiegels van het lijden zonder naam
acteur van onverrichte zaken
ontmaskerde held uit de coulissen
een ridder mondvol vrees en blaam.
Het hart is moedig, maar stervensgroot
beklemt door de wol geverfde kamers
twee ruimten, gegoochel met het meubilair
publiek verdwijnt in de plooien van het jacket
lief…
Windrijm
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 125 Zelf sta ik op de rand van een innerlijke beschaving
verklaart zich het onwrikbare van deze telg, hierin
zijn de melancholieke glitters niet weg te denken
verstrooiing heeft zich in formules vastgelegd.
Het zwijgt, maakt stil, de duisternis wordt diffuse en is mij kwijt
ik zie de schaduw die met zijn ego vecht, ik leg de huid
af maar ik ben…
Luis op Venus
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 109 Een kleine schaamteloze luis
voelde zich er niet echt thuis,
klom op Venus op een heuvel
en vond het werkelijk een euvel
dat ze er landde per abuis.
Met dat vreemde landschap daar
had ze geen problemen, maar
nooit had zij 't besluit genomen
om op Venus toe te komen
op een vliegende sigaar.
Zo draagt ook een arme luis
af en toe haar eigen…
Over een wolf
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 139 Een oude wolf, nog jong van zinnen,
ging op een dag een sekshuis binnen.
Wat zijn uw wensen? werd gevraagd,
u vindt hier vast wat u behaagt.
Nu, zei de wolf, doe maar een tapje,
en daarna wil ik graag Roodkapje.…
Zuurstofrijk ?
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 225 Geschuimde regels
op een gedachtezee
in oceanen van
onvoorspelbaarheid
waarin ik tijdloos onderga.
drenkeling naakt zonder
vinnen en schubben,
filter de woorden met
de kieuwen, om het
zuurstofrijke vocabulaire
uitzicht te vernieuwen.
elders, een landschap al
weet ik niet waar dat ligt
als ik het rijmen kan met
de mond en ogen dicht…
Zomerhitte
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 135 Zomerse loomheid wordt krols
in stilte na een verhitte overval
van oneindig geluk en z’n licht
plat legt in de schaduw van verval.
Bijen verbreden het raamwerk
van de korf, in een klap slaat het
dagboek dicht zonder dat de
zuivere honing werd verschoten.
Het rommelt in de horizon vlakbij,
het zorgt dat de tijd stilstaat,
gemuilkorfd…
Gecultiveerde parels
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 176 Op de blanke toppen van de
duinenrij maakte ze haar
uitzicht en boezem vrij,
de adem van de horizon
borstelt het golvende helm
en bindt het gebronsde haar,
gebleekt door het zout van
eerdere jaren, waaruit haar
meeuwen waren opgestegen.
Zij dingen naar de hand in een
volgende vallei en naar de verste
uithoeken van de zee, zich…
De wereld is van klei.
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 204 Ze kneedt de klei, in de ogen
van verwondering, omlijst door
een ranke schoonheid, kracht
gepolijst door magische handen.
Geroerd door water uit de schaal
van broosheid, de vorm gestileerd
tussen schuld en goedgelovigheid,
in de creatieve verwachting te mogen
zwerven door haar onschendbaarheid.
Het licht laat dolen door de toekomst…
vergiet- me- niet
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 225 Ik zeef de woorden
uit stromen gedachten.
een gedicht valt.
Planten, bloemen ontkiemen
komen tot bloei
poëzie struint onzichtbaar
haar staart steekt
erboven uit!…
Met licht betaalt.
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 107 Dit hier is lijkt stil, zo
stil als sneeuw kan zijn
van de vlokken van de
appelbloesem in de wind
komt het in een stil domein.
Refrein met de geur op papier,
ongeletterd als de stilte wordt
gedaagd en spreekt, het zwijgt
als het daarom wordt gevraagd.
Het is doodstil als men het hoort,
het vallen van het kroonblad op
onze contouren…
Binnen & Buiten
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 107 Filosoferende
vond ik dit uitgangspunt:
Buitenkant warm en droog
binnenwerk nat.
Houd dat voor ogen,
o tapkastenminnenden,
En vervolg vrolijker
fluitend je pad.…
Versje met gebrek
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 139 Een Weesper rijmelaar
had weer een versje klaar.
Pas toen hij het overlas
zag hij wat er niet was:
een hele zin ontbrak!
Een pijnlijk ongemak!
Dus vroeg hij zijn vrouw Tjeesp:
"Weet jij een rijm op Weesp?"…
Open plek ?
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 173 Het is een korte weelde als de bomen in mij slapen
en met de wortels reiken tot aan mijn schedeldak
tot de bottende knoppen in mij ontwaken als de
lentewind klopt aan de deuren van mijn vezelpak.
Ik ben een buiteneik, een kamerlinde tegelijk,een
tijdloze beuk waarvan de jaarringen zijn versleten,
mijn noten springen open voor de kinderen die…
Ademen uit zelfstandigheid
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 278 De olm staat mij nader toe in zijn nadenkendheid,
een gelijke taal ruist door ons heen, dezelfde strijd,
met wortels in het verleden en ziel in het kale zwerk,
onverbiddelijk torsen we samen het beknotte werk.
De uilen vliegen als bedoelde jaren uit ons weg,
angst wordt stilte, wordt houterig zonder enig overleg ,
waar de stam, vertakt tot…
Magie van licht
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 143 Ik lig verstijfd van al het denken
ik kan de magie van het licht niet breken
ik loop rond in de halo van de zon,
stille lemen voeten door het Heelal.
Geluiden keren zich af van mijn gehoor, het
vergezicht dwaalt tot mijn ogen terug de tong
verdroogd door de spijsvertering van de tijd
in een lege hemel kan ik mijzelf niet vinden.
Toch kom…
Aardvorm?
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 143 Er was een aardworm
die vanuit zijn z’n diepe hol
naar de oppervlakte klom
en dacht ik heb voldoende
zwarte grond gezien, tijd
voor wat ontspanning met
een boven vrouw misschien?
Ik zoek het hogerop , mijn
ambitie ligt aan de wereldtop,
ik bestijg de bergen en de
Eiffeltoren bovendien, ik
verkies de lichtheid van het
leven, dat…
Schaken
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 199 Schaken dat is
op je dametje passen,
want als je haar kwijtraakt
vergeet het dan maar.
Dapper? Zij is eerder
onoverwinnelijk,
zelfs deze koning kan niets
zonder haar.…
Piraat
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 321 Baard groeit zo woest dat een
sollicitatie voor
zeerover kansrijker wordt
dan ik wens.
Kapster volvoert snel een
kinhaarverwijdering.
Rover ineens weer
een heel gewoon mens.…
Badwater
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 227 Met de hond op pad naar zijn
favoriete plas met mijn ongrijpbare
ideeën vooruit en ik werp ze in
het meer, mijn trouwgezel springt
ze na, terwijl ik in de blubber sta.
Hij schudt de modder en de druppels van
z’n huid, ik schudt het hoofd maar de
gronderige gedachten willen er niet uit,
door de polder over akkers, in het riet
fluiten…
Pensioen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 1.217 Zonsopgang, oogopslag
opstanding, badderen.
Vredig ontbijt
met een kakelvers ei.
Dagblad met kruiswoordje
Hersencelonderhoud.
Dag kan beginnen
verheug je met mij!…