Leen mij je oren en volg mij gedwee hoed je voor zinledig raaskalgerap holle frasen en mankgaande woorden Wees je bewust van de kink in de kabel sla geen acht op de ruis van gebral en geklep van wie ons nu vertegenwoordigt En luister niet naar het kwijlende lied van derde- en vierderangs uitgerangeerde haven- of…

Het is koud en het wordt kouder in mijn mond, zie het blad in de tuin de kiezels op het pad aanwassend mos maakt veel los ik zag dat, kouder dan gisteren is nu deze ochtendstond. Net als de woorden ook uit mijn mond, want alles is slechts een onderdeel en no more, onderdeel van een decor. De hemel sprak vroeg weer even te luid elders is…

De noodzaak van een jas. Om tijdens het dichten aan te trekken. Een Alias. Mijn naam leidt namelijk af. Zet mensen aan tot associëren. Ik ruik soms kwalijke geuren... Thans wijst mijn mentor naar de nerven van de taal: dáár dient het te gebeuren! Daarbij hoor ik nog eens graag of u, lezer, het moest bezuren.…

Ik kende mijn wijk de straten naar alles dat ik kende maar al die straten gingen nergens heen leerde ik, en ik ging weg over grotere straten de wijde wereld in naar andere wijken en ook die straten gingen nergens heen leerde ik, behalve dan fijn weer naar huis daarom zit ik tegenwoordig stil thuis in mijn Rome, en de een na…

hij stroopt zijn mouwen op neemt een slok bier neemt een haal, van zijn sigaret neemt nog een slok bier neemt nog een haal, van zijn sigaret en wederom een slok bier en wederom een haal, van zijn sigaret dan stroopt hij ze weer op, de omlaag gezakte mouwen en schiet, meedogenloos scherp met 280 tekens, zijn digitale vijanden aan gort…

Aai mijn Iphone eens; breng hem maar op gang, als het kan een leven lang! App! De ai is de traagste, maar mijn `I' is de snelste; de hele dag een aandacht van jewelste! App! Een moderne vorm van watjes in je oren; geen natuurgeluid dat nog kan storen. Allemaal aardappelbovisten, verslaafd door ondernemerslisten: `I'-adventisten…

Zo Dom te zijn als Utrecht, Trier of Keulen zo stevig vastgenageld, zo alleen te staan, bereid je af te laten beulen door wind en kou en regen, stil als steen Je hoofd een koepel met twee hemisferen de binnenwand van engelen bekleed waar het gezang weergalmt, het exulteren van heel de schepping die zich heilig weet Zo dom: geen redenering…

Hij flikt het toch weer onze Bram, hoe weet hij elke keer moeiteloos het oog van de camera te vinden of in het licht van deschijnwerpers te staan? Een natuurtalent met wat narcistische trekjes gelukkig schept dat wat leven in onze brouwerij na zijn aftocht langs de mediahekjes, met misschien toch een lichte bewondering van mij maar…

Late, late tante Lien. Spekkoek bij Indische mijmeringen. Tante Lien kon het Nederlands-Indie Zo melancholisch bezingen in haar 'Den Haag, Den Haag, weduwe van Voorbije Indische zegeningen.' Een markant gezelschap van Indo's Omringen Tante Lien in haar praatstoel; Gesproken wordt over Indische wortels En een heimwee gevoel van al die Naoorlogse…

In dit actualiteiten hof als onverstoord gebied jaagt en bespringt de vos; Pieter Jan Hagens, liever zijn prooidier overdag doch Ahmed Aboutaleb is als prooi zelfs sterker dan de spreekvaardige slimme vos.…

Was poëzie van Harry al niet veel soeps na Frida bij Pauw staat de naam Mulisch echt voor de Campbell Soup cans van Andy Warhol Het gaat niet om inhoud maar om kleine witte wurmen vermicelli bij iemand thuis die ik niet wens te kennen…

Als vogels in een volière twitteren wij erop los voorbij de ruimtelijke barrière in een vrolijke chaos.…

Ik kreeg een andere naam niet bewust in het hotel gezocht onbewust misschien bovendien zocht ik onder het bed over de richels van het ledikant waar was mij naam gezet? waarschijnlijk achter het toilet onder de marmeren wastafel achter het douchegordijn Het ging allemaal wat laks doch kwam er toch wel uit voortaan noem ik mijzelf wel…

Wie heeft in godsnaam ‘NPO’ bedacht? Een naam die niemand wil vult nu de ether, Maar worden de programma’s daardoor beter? Want dat is wél waarop tout Holland wacht. Nogal Pretentieus en Overbodig, Dan rijst de vraag: ‘Waar hep dat nou voor nodig?’…

luister naar de radio al die stemmen die van ver komen zijn opeens hier maar zo ver weg ook en de regen van het regenwoud veel luider dan het sneeuwen ergens in Siberia dat hoor je zeker bijna niet…

Vandaag zag ik mijn jeugd terug en aan de achterkant van een grand defilé in een onderbelichte zetting van vensters zonder ruiten liepen vreemde vogels zonder snavels mee. Ik bekeek mijzelf als een stapel oude kranten, waarop ik als redacteur zijn stem en z’n zegen rust, de tijd verslaat op het hete aanbeeld van de waan,…

De dag loopt naar haar einde Woorden reflecteren op de wand Het kleed beroert de letters van de uitgelezen krant Die oud en moe is van het nieuws en veel te gul verslonden Ik pak het dagblad van de vloer en zwijg met al mijn monden De rode gloed van de avondzon slaat een bres in mijn gedachten Een borrel staat al koud en vol geduld op…

Ik zou wel eeuwig willen blijven liggen daar langs het water in die warme zon met ogen dicht luisteren naar de vogels maar mijn media laten mij niet rusten want gewoon alleen is niet sociaal ik zou wel dagen willen lezen in dat spannende dikke boek maar kom niet verder dan een bladzij steeds meldt zich weer een nieuw gezicht ik zou wel…

Verbeten gezichten Met ogen van vuur Kokend van woede Door adrenaline gezet Korans en andere Islamitische Geschriften vlammen Door opgekropte woede van Ernstig gefrustreerde Amerikaanse zeer-dienstplichtige Stars-and-stripes-militairen Afghaanse burgers daar- entegen vlammen van opgekropte Frustratie jegens het Westen...…

ik kom bij je aan het geluid van mijn gevoel spreekt een eigen taal in deze uitnodiging open jij slechts mijn deuren…