tassen vol verdriet worden naar binnen gedragen doch heerst er hier een kalme vrede, serene rust waar slechts nog overblijfselen rusten blijkt de troost groot gezien de verse bloemen…

Ontmoetingen zijn kapstok vol natte jassen in het voorbijgaan liefdevol op elkaar passen doch stil blijven staan om handen in onschuld te wassen droog wrijven wat nat geworden is.…

De wielen draaien door als de raders in mijn hoofd Een file van gedachten die mijn motor doet stotteren Met spiegels kijk ik terug naar wat ik achter laat Meestal niet veel goeds enkel roet Kijk niet enkel achteruit Maar kijk ook eens voorruit Anders zie je niets mis je kansen Tot de motor zijn laatste adem blaast…

Beter is het, ’t lot in eigen hand te nemen, dan een ander over jouw lot te laten beschikken!…

men vermijde te allen tijde te dementeren want het medelijden is snel vervangen door ongeduld in het heim van Alz…

me goedlachs de beste vindt geeuwt de nacht en sluit het raam zonder mededogen zowaar ik schrijf blijf ik niets van waarheid vinden doorklief ik uren die ik vrees daar de tijd niet wachten wil ziehier mijn beeltenis wat mij blijft is een reeks zonder hoogtepunten, een vlakte met een eindeloos verlangen…

Met de muis van je hand de poes strelen wijl een ratelend blikje kattenvoer de late honger stilt van een kind zich spinnend in je armen nestelt dankbaar wellicht vreedzamer dan gisteren wordt de verpakking voelbaar.…

Ik stel paal en perk Begrens mijn hokjesgeest Mijn leven bestaat Niet alleen uit wat er al is geweest Ik ga voor verandering Verleg mijn grenzen Kijk met andere ogen Maar nog steeds door dezelfde lenzen Heb jij dat ook Datzelfde zicht op de zaak Laat je alles op in rook Kwijt jezelf van harte aan jouw taak Alleen daar voor…

(ongedurig gaat het misverstand door doodlopende straten) wanneer de dichter zijn uiterst gevoelige woorden op papier heeft gezet zegt dat nog niet dat hij ook daadwerkelijk iets heeft bijgedragen aan de oplossingen van alle problemen hier op aarde... hij is slechts het potlood en 't gum dat notities maakt en ze weer uitvlakt en ze…

(uitdaging) standaardpakket het bevatte alles dat een doorsnee dag verdroeg de gang naar het toilet vroeg niet meer dan zijn vaste passen en de deur ging trouw op slot toiletpapier van Kruidvat tussen Glorix en de vaste prijs van een reclamespot dubieus dat wel, maar toch massaal gekocht uit het simplistisch oogverband te werken…

en als dan de man met de zeis staat en klopt, zacht indringend aan jouw deur, vermoei mij dan niet met je gezeur maak dan van de deugd een nood en ga doodgewoon dood…

Onheilspellend laag hangt de humane zon boven de graven aan een getergde en verre horizon, regeltjes tooien hun scherpe doornen over mensen die de hoop al hebben verloren, het lijkt een kleine daad, misschien wel een druppel op de aardse gloeiende plaat, geboren uit de wanhoop van verwachting in het licht van een uitgestoken hand mag…

de wind speelt het eigen spel stormachtig zweept golfslagen doet bomen kreunen tot in de wortel maar stevig is houvast terwijl mijn net gekamde haarbos wappert gaan mijn gedachten naar DNA onbekend van gisteravond tja ik heb zo mijn bedenkingen vroeger werd er veel onder het tapijt geveegd zou het heden ten dag anders zijn ”hoerenjong…

“Ik ben Uw vrouw’s plastisch chirurg en condoleer U met haar overlijden, ik behandelde haar voor haar dood, mede door mijn werk ligt ze prachtig opgebaard en oogst ze bewondering; Uw vrouw haat schulden, overhandig U daarom persoonlijk de rekening” De weduwnaar antwoordt: “er wordt gezocht naar verband tussen Uw werk en…

Voel wanhopige twijfel als overdreven goedheid denk aan wilde gebaren van manuscriptachtig voelen wil o god bewaar me liefde ophangen aan het groot kapitaal en lach om de onmogelijkheid van mijn zijn.…

Wanneer men je maar vaak genoeg schopt, ga je de pijn al voelen, voordat de schoen, je scheen raakt.…

Open was je en onafhankelijk O ja, zo eerlijk en betrouwbaar Nooit zwichtend voor macht tenzij die geworteld was in moreel gezag Vóór jou was ik bangelijk Ongemerkt doordrong je mij met je ethische gedachtegoed, je hoog gestegen ideaal van integriteit Plots ben je niet toegankelijk over datgene wat je verzwijgt Dat je zelf niet doorhebt…

Gezichten in een gloed en waas van kaarslicht en wierook, bedachte stemmen weven het gesprek, niets dat mij kan raken, niemand om bang voor te zijn, op één gedachte na die ik niet kan remmen en door mijn ogen vlucht naar de leegte van het raam . Daarachter in een dal tussen hoge gevels en spitse daken steken minaret en kerk de vingers…

de eerste keer dat ik besefte mens te zijn was ook dat ik zag verantwoording te dragen voor de andere mens dus wees gewaarschuwd om in soortgelijk geval net te doen of je het niet gezien hebt dat scheelt een boel sores…

Hij doet zijn stinkende best, betekent dat dan, dat ie niet in de douche gestaan heeft, derhalve een nare lucht bij zich heeft, of dat ie in zijn beste pak zich goed profileert?…