wuivende wind zoemzindert traag trillend de tropische trance terug meeuwen miauwen als kirrende kauwen bevlogen hun vloeiende vlucht bijen die brommen met fris gesis en slurpen de bloeiende blommen kakelend kwakende kikkers bekijven, beklijven, als bronstige schapen bulderend donderen de bolders rotsig ribbelend bergaf…

die sarabandes van satie ze zijn zo mooi als je oudste paar kristallen muiltjes dat aan draadjes in de bomen hangt zodat de wind mijn dromen vangt die sarabandes van satie houden ons gevangen in de sofa verglijden met de tijd die kamers vult met dansende gymnasten die sarabandes van satie ze zijn zo ijl als mijn verkouden hoofd…

ik vang voor jou de tonen componeer het zachte lied dat speelt in al je dromen wiegt in bloemen die je ziet het is een wijsje dat ik in je ogen zag je zong het als klein meisje toen ik jou mijn schaduw gaf je stem is het orkest je woorden de vocalen je lach vult aan wat rest in een schitterende finale je bent een brok muziek…

O nacht, word wakker, speel een lage tuba droefenis of erfenis voor het vergeten. O nacht, sta haastig op, gedenk allen die hier stonden: Jacques, Edith en Aretha o.a. O nacht, blaas een klacht langs de straten van Parijs een requiem in een donker, laag register: hoe het paleis puin wordt wanneer teneinde loopt dynastie Brel, vorstin…

ik voel me vluchten in muziek van Enya ze grijpt mijn zuchten jaagt mijn zinnen na in het stelen van haar maagdelijk wit rest niets dan zwart waarin de tijd verhardt in die ijle stem verdwijn ik naar een werkelijkheid die ik niet ken waarin ik niets meer ben behalve dan je slaaf jouw tonen hebben mij betoverd, je akkoorden zijn…

De maan waast schemer politoer in nevelsluiers over het meer haar stralen dalen parelend neer en hechten zich flonk’rend tot ‘n snoer dat zich wiegend voort laat zweven op de ziel van ontslapen akkoorden die hun daag’lijkse hymne verwoordden tot zij klankloos in duisternis dreven De wachter bleekt in stil bekoren door het fragiele van de…

in de chique achterkamer voor visite de salon geurt de geest van jaren dertig Donker rode pluche crapauds in authentiek grijs streeppatroon amper nog bezeten Even maar verschaft het zonlicht vrij entree en zucht de wind door opgeschoven ramen Weerkaatst kristal geslepen glazen en karaffen op het glanzend gepolijst dressoir Dan klooit…

Brief aan Rutger Kopland bij het lezen van De stem van een cello uit 'Wat water achterliet' Beste dichter Het oergeluid der cello kunt u vinden bij het baren van een kind en bij het windloos voelen. Denk toch niet aan jaargetijden: klinkt de herfst van tessi- tuur dan lager dan het zwoelen van de lente in uw oren? Rutger, luister even…

geroezemoes, een flard muziek ontspannen zucht nog het publiek de handen klapgraag in verwachten het rood fluwel beweegt en vangt de aandacht van de zaal een witte hand geeft eindelijk signaal dan valt het doek en is de andere wereld open ze zien de ster waarop ze hopen een kleine vrouw met ogen vol geheimen die met haar mystiek de…

Heupwiegende bewegingen In een fijne spijkerbroek Felgekleurd truitje Blonde haren gaan Mensen rondom En toch geheel alleen Spelend met de ogen Rondjes draaien op de soul Elke bas dreunt even door Maakt je hoofd leeg Luidt het weekend in Lichtcircus rond je voeten Alcohol stroomt door je heen Zwevend op de klanken Dan is het mooi…

Ik zit voor mijn computer vergezeld van Afro muziek mijn lichaam deint mee in cadans met haar ritmiek Eigenlijk wil ik dichten maar mijn hoofd is een vacuüm ik beweeg mijn handen mijn vingers slaan ’n drum Gek van wilde ritmes dol op poëzie dus waar ik nu mee bezig ben is een compromis…

bassen dragen je geluid voorbij de huizenblokken geven ruimte aan je stem die raakt met nostalgie van zware kerkklokken met vingers knijp je in mijn maag en draait de twijfels om in weten haalt uit met vaag verdriet dat ik niet kan vergeten de toon vervloeit tot woorden maar de beelden komen niet, dissonanten breken dan de melodie…

Wie kan mij vrolijkheid beloven als ik luister naar popmuziek maar van Bach en Beethoven word ik melancholiek. Raak in vervoering bij Poolse Aarde van Chopin mijn gemoed is in beroering m'n gevoel zit er middenin. De jeugd vind je ouderwets die horen 't liefst de toptien ze vinden het geklets als je zegt, dàt hou ik voor gezien.…

Ik val in het huidoplichtende, zielsvervoerende geluid van een tragisch verliefde saxofoon die zijn warmste stem bespeelt om het triest klinkende geweten van de sombere piano met zijn gevoeligste melodie te verzachten. In zijn hoogste noot troost hij haar fluisterend dat zij zijn mooiste is, terwijl een mijmerende bas de gitaar van zijn dromen…

De panter sluipt met dichte ogen over het toneel dan jubelend, dan hoog en ijl blaast Miles zijn magische klanken over mij heen. De wonderschone fluwelen klanken, het stokt mij in de keel. Miles, de tovenaar, het fenomeen, de tijd trotserend, vernieuwer van de jazz. Miles, zoals jij de trompet bespeelt is er geen onder de zon. Jij kwam,…

de eerste tonen braken je verlegenheid je zag niet anders dan genegenheid in ogen die je volgden in het vonken van magie vergat je het publiek jullie schitterden als sterren aan de hemel liefde in mimiek je lichaam was muziek en danste op een melodie die alle mensen raakte en hen tot partner van je maakte ze lazen op je stralende…

Het meisje opgezweept, muzikaal paard van een gedegen stal: ja mijn moeder en mijn vader ook jazeker als het raam open stond en de geuren van de klanken als grashalmen binnen kwamen zweven zo einde zomer… Het meisje moet van alles, om iedereen om kijkers en vooral om ouders die zo rusten op haar schouders. Het meisje moet en weet dat…

je bloost een glimlach en je ogen dansen in een menuet gespeeld door altviool en kansen je bent muziek waarvan ik meer geniet dan zuiver auditief en smaak je zoete tonen ik strijk niet het gewone maar streel een mooi akkoord met vingers die de snaren en de huid niet zullen sparen ik heb gewacht tot toeval mee gaat spelen om mij de…

Tussen harde omslagen liggen Mozarts sonaten. Ik sla ze op en kijk in een heelal met zwarte gaten. Nu zou ik willen spelen, branden, verdampen tot muziek. Hoe ook mijn energie de toetsen ranselt: Mozart, je naam is nacht, geen licht komt gloren. Mozart, je maan is zwart en stil. Niets hoegenaamd komt mij ter…

Le timbre coloré des perles et d'une pureté simple et si sincère me touche sous les mains comme les gouttes de rosée éclairées par un jour blanc en jouant Jeux d'eau de Ravel.…