949 resultaten.
wordt zij vlees
netgedicht
4.0 met 13 stemmen
779 pas als zij
kronkelend ingaat
op wat haar verleidt
het zinderende
het zinnelijke
wordt zij vlees
haar volle ronde
wulpse dijen
lokken lonkend
de warmte
in haar buik
roept verlangen
álles bloeit
en de vogels
haar vogels
bevleugelen
driestemmig
hoogtepunt…
Lief hebben in verschil
netgedicht
4.5 met 2 stemmen
439 Elkaar te lief te hebben in elk verschil
verder dan de dood op de favoriete plek,
uiting van de kracht klinkt in ieders wil
gevoel komt voort uit een vreemde obsessie,
leidt tot in de aarde geploegde concessie.
Daar kiemt de logica die het lichaam voedt
de liefkozing van het individu versterkt en
deels verzacht het lijden door soberheid en…
Klokhuis
netgedicht
4.3 met 3 stemmen
362 Er was nog niet geploegd
er was nog niet gezaaid,
het brein van de aarde was
nog niet geboren en ging de
zon onwetend onder in de
seizoenen van het eerste jaar.
Het wordt weer zomer,
z’n volle wagen is op pad
met de korenschoven naar
de molenstenen van de tijd,
zijn krakende karrenwiel
strijkt de plooien van de
laatste morgenstond…
de man en zijn accordeon
netgedicht
4.5 met 8 stemmen
1.018 ik zie hem lopen
langs de muren van de stad
de man en zijn accordeon
de ogen in zich zelf gekeerd
Naar de diepte van zijn buik
waar heimwee woont
Het leven tekent ons
denk ik terwijl mijn blik
in hem gevangen blijft
híj is het landschap
van zijn innerlijke wereld
waarin ook ík míjn diepte zie
gevaarlijk en onvoorspelbaar
dát is…
Zoom aan de overkant
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
305 Het zijn illustere raven
die de vleugels spreiden
over een toekomstige mist
die diepe dalen verbergen.
ik zal blijven zoeken naar de
tekens die ergens liggen begraven
waarop mijn glazen kist wacht,
de teugels die het leven tergen.
tot een gehoornde hengst de
merrie van de nacht verleid
zal ik dat spoor volgen en de
duivelskunsten…
Eeuwenoude melodieën
netgedicht
4.0 met 3 stemmen
327 ik hoorde muziek
achter de bomen
met donkerrood loof
zag de linden
wit dansend ontsnappen
uit hun cirkels van drie
geen vogelgeluid in
het monumentale geruis
van eeuwenoude melodieën
zacht trok de wind
aan de kleurrijke balg
langs de zoom van het bos
wei en heidegeur mengden
maar het oerbos bleef gesloten
in donkerrode eeuwen…
Na de regen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
325 In een plas,
die een hoge boom
als in een put zover
weerspiegelt,
-‘t loof laat haar bewegen-,
die aan elke kant
een ander uitzicht biedt,
die de maan op de grond,
de wolken op de straat,
kan laten drijven,
daarin wil ik me verdrinken,
in haar diepte.…
legenden?
netgedicht
5.0 met 2 stemmen
333 Verhalen schuilen in de kraters van de maan
op de autocue van schaduwen zijn ze te lezen
in de achtergrond van de hemel letterlijk vertaald
voor de overlevering in tijdsbeeld blijft het vrezen
de schoonheid in tekst van de vrije liefde betaald.
Apotheose van verbeelding, de beleving herhaald,
in de huid van eeuwen worden teksten lichter…
De verte nevelde
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
318 van de krijtstreep
tussen groen en blauw
kon ik weinig hoogte krijgen
de verte nevelde
in warm en koud
met trage ronding
de vleugels van mijn geest
kunnen de steen die op
mijn maag ligt niet meer dragen
nog twijfel ik
heb vragen die met
de dood geen antwoord krijgen
ik moet blijven
hoor ineens de meeuwen
en het teleurgestelde…
haar in de wind
netgedicht
4.3 met 7 stemmen
452 waar de natuur nog ongerept
haar glooiende struikerige
goddelijke gang gaat
plaatsen mensenhanden
'verboden toegangsborden'
maar soms
op verdwaalde momenten
wanneer niemand kijkt
ontdoen wij ons
van stoute schoenen
om blootsvoets
door velden te jagen
Blik op oneindig
haar in de wind
oor aan het kind…
eens zul je het vinden
netgedicht
4.7 met 6 stemmen
591 eens
wanneer je zult besluiten
je ogen te bedekken
en op reis te gaan
door binnenwerelden
onverstoorbaar dalen
in ravijnen en kerkers of
zwevend - duizelingwekkend hoog
door majesteitelijke luchten
dan
wanneer je ernaar uitkijkt
zul je het vinden
het allerkleinste
bijna onzichtbaar
pluk die dag
en draag hem uit
voed hem…
woorden voor altijd
netgedicht
4.4 met 7 stemmen
1.155 ik woon in woorden
die ik achterlaten zal
zei je toen
toen je wist dat je zou gaan
in mijn woorden zei je
kun je me vinden
altijd
het moeilijk deelbare
woont daar
mijn diepste binnenste
het tomeloze verlangen
woont daar
en het vallen en opstaan
mijn doodse stilte
en mijn snerpende gekrijs
in mijn woorden zei je
kun je me vinden…
Een serie van...
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
316 Onbegaanbaar is de weg...
Een ziel in waan en alleen.
Dan de ogen die stilzwijgend...
Niets dan ware leegte in breedte,
diepte.
Vergeten en verloren, diepere betekenis
voor hen uitverkoren.
Tegen en voor als zwart en wit.
Wet van de grote getallen.
Door en door nat of anders...
Voel en geniet of niet de smaak van...
Kan een brief de juiste…
overwegingen
netgedicht
4.0 met 9 stemmen
587 omdat het onmogelijk is
de hemel te bestormen
met windbewogen wolken
vluchtig te worden
overwegen zij
blootsvoets af te dalen
naar zand en water of
ademloos te blijven
bij helmgras en vogels
dan wel eigenmachtig
in het midden
te vol-staan
waar alle schaduwen
tenslotte samensmelten
in een paringsdans…
Ze bewoont de stilte
netgedicht
4.0 met 3 stemmen
309 Ze bewoont de stilte,
ze bedrijft de moraal
voor mij in een nog
te ontdekken taal.
Ik vroeg haar, hoe is
het wonen in deze
mantel van stilte?
Geen geluid kwam
over haar lippen en
en uit haar gesloten
mond, slechts verlichte
woorden die ik verstond
uit het spel van beide
ogen en die ik begreep;
“ Als ik in het licht van
van…
Muze
netgedicht
4.7 met 9 stemmen
555 Witte aangelijnde vlokken
Doorkruisen verre blauw
Traag wijkende naar verder
Zulk een gebaar
Maakt dat ik mijn gang aanschouw
Soms denk ik, ik ben klaar
Reeds moe van de dagen
Als ik vooruit in de verte staar
Ik vergeet ook het prille landschap
Dat vervaagt in een verleden gebaar
Witte aangelijnde vlokken
Verwarren in…
deken van violen
netgedicht
4.5 met 6 stemmen
755 met een deken van violen
kleine teer-blauwe
maagdelijke witte
zijdezachte
heb ik jouw broze botten
je doorschijnende huid
je wil om te leven
en je wens om te sterven
de pijn van je ziel
dat rauwe en ruwe
het machteloze verlangen
ons naadloos samenvallen
eerbiedig toegedekt
in het besef
van een eeuwig verbond
heb ik je toegedekt…
déjà vu
netgedicht
4.2 met 4 stemmen
406 onder moeders paraplu
beleeft
het kind een déjà vu
alleen de regen valt
nog in het nu…
verlangend naar stilte
netgedicht
3.8 met 4 stemmen
380 verlangend naar stilte
in tinten te vangen
dient zij zich aan
in groteske amorfie
geen heimwee naar verre
verlokkingen
en ik - begerig - koester
haar totdat de lokroep
van de wereld haar laat
ontsnappen vanonder mijn
pen
krachteloos tussen vinger
en duim
spinselen van hersenen en
gedachten voeren oorlog
in mijn borst
moorden…
Da
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
353 Een witte wind
waait door de wereld
een wind van licht
De naam is Da
en waait door alle tijden
In fluisterstilte gesproken
wordt vurige nectar
die stroomt als lava
en verbrandt
het gelaat van droom
verteert angst
in alles verzengende liefde
danst met zon
maan en sterren
Da
is het ongebroken hart
van de wereld
de verdelger…