Roerloos
verstrengeld in scharlakenrood
betreedt ze huiverend
de hof van jouw geschreeuw
geen woorden meer
om weg te kijken
stil steeds herinnering
smeulende ogen zien
in bevroren nachten
alleen het levensteken
van de nauwe wintergeest
drijvend op het doodse water
verlieten dromen haar
Geplaatst in de categorie: verdriet