Laat
ik heb gedag gezegd nog god
god ik wist niet eens tegen
wie of wat ik dat zei en zei gedag
ik zei gedag en er was stilte
niemand antwoordde, zei hoi
prima zo joh ga zo door
en er was een heel verlegen
wereld.
Daarna werd er niets meer.
Ik was geworden tot
een meisje eenzaamheid.
Daar is de trein,
mijn hoofd loopt om.
Zie ook: https://tjootje.auteursblog.nl
Schrijver: Theo van de Wetering, 10 maart 2006
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid