inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 11.011):

Sawasdee

De weemoed naar Thailand
kan soms als scharlaken zijde
op me neer dwarrelen.

Ik zweef dan opeens, gesluierd, door de
schemerige wereld van hier noch daar
en alles draagt het zegel van het Oosten.

Hoe kan de wind van zó ver,
de geur van wierook
naar mij dragen?

Waarom hangt de maan
als een koperen bel
aan de nachtelijke tempel?

Wellicht als ik nu mijn hand uitstrek,
zie ik het licht van het Zuiderkruis
tussen mijn vingers door schijnen.

Schrijver: Gerard Cornielje, 6 mei 2006


Geplaatst in de categorie: emoties

4.0 met 17 stemmen aantal keer bekeken 381

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
kerima ellouise
Datum:
6 mei 2006
mag mijn bewondering uitgaan naar uw gedichten

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)