rozenpad

je leeft stil
in jouw stilleven
meisje met je zwarte haar
je bent er toch maar even
of droom je al menig jaar
om je eigen geluk te weven

mijn hand reik ik je aan
niet om te bezeren
of om jouw bloemen te plukken
ik begeleid je naar mijn tuin
mijn warmte zal je verrukken
het zal je waarachtig
heel goed gaan

kom mijn lieve
zie toch ons rozenpad
vol van glimlachende tinten
laat ons gaan, zo tegen de avond
neem mij aan, laat wat je had
ik wil je beminnen
tot aan de ochtendstond

Schrijver: Julius Dreyfsandt, 27 juni 2006

julius-dreyfsandthotmail.com

rozenpad

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 15 stemmen 518