Netgedichten

netgedicht (nr. 15.304):

Symfonie van de Wind

blaas mijn lief in de oren van de wind
waar de toon van je zuchtende adem
binnenschrijdt en zijn verwachting vindt
in een meeslepend zuigend decorum

ik zal met je zweven op dromerige stromen
het zijn de verweven sliertige draden
die ons dragen en immer nader komen
nimmer zal één ons met donkerte beladen

al zijn het stormen of buien met tranen
dan wel licht met schichtig vuur vermengd
ik hoef hen niet tot een speelse symfonie te manen
ze zijn reeds lang met het eeuwige aangelengd

blaas mijn lief in de oren van de wind
waar reeds lang het geringe wordt bemind
geen woord zou er kunnen verdwalen
het gevoel kan het immers in eenvoud vertalen

Zie ook: http://blog.seniorennet.be/julius_dreyfsandt_zu_schlamm

Schrijver: julius dreyfsandt
Inzender: julius dreyfsandt zu schlamm, 12 april 2007