inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 15.479):

Al jong geknoest

zag je staan
al jong geknoest
éénzijdig zijn
de takken uitgelopen
ze bogen voor de wind
die heersend waakte
over jonge loten

je wortelde zo diep
na winterslang te wachten
loopt in eerste lente
dan verrassend uit jouw prille
groen heeft niets van doen
met al die oude krachten

zij volgt het licht
in vrijheid door ontplooien
sluit zich voor ochtendvorst
en laat het blad hoe
onervaren ook met warmte
in de zomerzon ontdooien


Zie ook: http://home.deds.nl/~wilmelkerrafels/

Schrijver: wil melker, 25 april 2007


Geplaatst in de categorie: liefde

3.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 405

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)