stenen in de wind

je sprak glorie
en maakte de wereld onsterfelijk
maar veel is vreemd
in voorbijgaan

op het laatst
viel regen als rood fluweel
op tongen gedragen zonder stem

ik zal je huilen
om elk onwennig woord
telkens de dood jouw gezicht bedekt
en rouw de stoelen vereenzaamt

robijnen zijn slechts stenen
op lippen stil
en lege kamers

Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/

Schrijver: kerima ellouise, 16 juli 2007

miemakehotmail.com

stenen in de wind

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.2 met 22 stemmen 442