naar de wildernis
ik wacht
en sleep mijn buik
tot in de dageraad
en met je woning nog net niet
voorbij de dood, verhuist ook de morgen
voorgoed
de wildernis en de verscheurde vogels
van onverschilligheid
dagen gaan heen
en tijd is kort
weet je nog, liefde
en een kinderhand
ik slaap niet meer
weet je nog, liefde
in een wieg
Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/
Schrijver: kerima ellouise, 8 september 2007
Geplaatst in de categorie: psychologie