inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 17.270):

Schreeuw een bloem

ik blader
schreeuw een bloem
mompel zacht de steel
denk de wortels al
afdalend langs behang

gaf je laminaat
als water bij de vis
die niet tevreden is
omdat de vangst
haar zwemmend leven wist

ben niet bang om
eigen kleuren weer te
geuren warm je maar
het zal je stuifmeel
slechts eenmaal gebeuren

ik stamper al je macht
je woorden zijn verkracht
patenteert maar over velen
dat zal anderen snel vervelen
want jij draagt geen vrucht


Zie ook: http://home.deds.nl/~wilmelkerrafels/

Schrijver: wil melker, 15 september 2007


Geplaatst in de categorie: liefde

3.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 512

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)