uit haikuhout gesneden
zo fier en blozend
bloesemen jonge twijgen
aan mijn oude stam
langs rijpend koren
droom ik lomer verzonken
in goudglanzend licht
het verwaaide blad
bedekt mijn aardse wortels
vol melancholie
zacht, nog ongerept
dwarrelt op mijn kale kruin
een sluier van sneeuw
Geplaatst in de categorie: haiku
Jij zegt altijd veel met weinig woorden (kenmerk van een groot dichter!)