Netgedichten

netgedicht (nr. 21.782):

Gewenkt en uitgedaagd

Gewenkt en uitgedaagd
tot stilte en tot vrede,
waar onder boven wordt
door 't plonzen en gesnater
en 't ruisen rond het water.
De hoge bomen in gebed,
weerkaatsend nu en later.

De adem gaat hier in en uit
en roept en lokt de dromen.
Seizoenen geuren onverwachts
en zwerven rond de bomen.

De grote woorden vallen neer
en zijn niet langer lichtend.
Een mens van zwijgen gaat voorbij.
Een graf wordt vredestichtend...

Het plonzen en gesnater,
het ruisen rond het water
en 't uur wordt alsmaar later.

Vught, Zin in Werk, 2004