Lente tranen
ik depte lente tranen
met een zachte doek
zij zochten een weg
naar buiten
toen regen én zon
mijn geleide waren
het was even luchten
na een lange donkere nacht
en mijn gevoel slechts eentonig
de partituur kon bedwingen
het was
ingekapseld in een klank
van afstandelijk dreunen
ik depte
overjarige tranen
totdat het tere mos
mijn voeten raakte
en het sap van de grond
mij vertelde over kleuren
van lang geleden
Zie ook: http://blog.seniorennet.be/sweijnbergen
Schrijver: julius dreyfsandt, 9 april 2009
Geplaatst in de categorie: emoties