Netgedichten

netgedicht (nr. 25.451):

Het oog van Pasen

Toch raakt de zon mijn huid
zo anders nu je handen me
zalven, me raken
tot aan de bodem
van het geluk

je lach bloeit in het oog
van Pasen en al het nieuwe groen
is de pleister die de herinnering bedekt
aan de lente die slechts boze dromen baarde
en onze harten uit elkander dreef

maar het anker haakte aan het besef
dat liefde onvoorwaardelijk is
en bracht het spokend schip terug
naar de haven in ons beider hart

Schrijver: elze, 12 april 2009

e_r_schollema

hotmail.com

Biografie van deze schrijver

Geplaatst in de categorie: emoties

liefde

vreemdgaan

3.0 met 4 stemmen

269

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:: kerima ellouise
Datum:: 13 april 2009
Email:: kerima.ellouisehotmail.com; liefde onvoorwaardelijk...een hemelse zekerheid. Heel mooi Elze!

Naam:: jan haak
Datum:: 12 april 2009
Email:: janhaakzonnet.nl; Prachtig beeld, Elze

Naam:: Adeleyd
Datum:: 12 april 2009
Email:: rosa.olaertsskynet.be; Wat een mooi Paasgedicht!

Geef je reactie op deze inzending: