inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 28.464):

Jachten en jagen

De herfst is de tijd van de wind
die me jaagt en onrustig maakt,maar
er zit veel dieper nog een jacht, een
niet te stillen drang naar altijd maar

iets anders, niet luisterend en kijkend
maar alsof een boze geest me
kwelt en voortdrijft, niet te stoppen.
Wat kan dat zijn, die dwaasheid die

mijn ziel zo kwelt dat nergens nog een
plaats gevonden wordt om rustig en teder
adem te halen, te danken voor het leven, ook
in deze herfst met duizend mooie kleuren.

De geuren van ontbinding en verrotting zijn
niet pijnlijk, ze vullen enkel de verbeelding
die niet kan luisteren naar het leven.
Kon ik maar stilstaan, hier en nu, heel even.

Schrijver: Adeleyd, 12 oktober 2009


Geplaatst in de categorie: emoties

3.0 met 13 stemmen aantal keer bekeken 415

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
fp. tuinder
Datum:
16 oktober 2009
Email:
fp.tuindergmail.com
Heel erg mooi. De rusteloosheid, niet te bezweren, maar wel gevangen in dit gedicht.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)