inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 30.420):

IJkpunt

Het groeit tot een perfect
omhulsel, kind in de trappelzak,
de huid nog bijna vloeibaar, de
botten zijn voor grote mensen,
daarna wordt de binnenkant
met kleine zinnen beschreven,
oplopend tot woorden die
met hoofdletters met het
bewustzijn worden bedreven,
de soepelheid van spieren, het
timbre van de longen waaruit al
vroeg moraal wordt ingezongen,
het warm geweven kleed van
de zenuwen en bloedvaten,in
zuiverste vorm gemeten, beslaat
de gewogen norm in het praten,
maar waar ontstaat een onmisbare
ethiek, eindpunt van het geweten?

------------------------
Illustratie, pentekening
van Claudio da Costa.
------------------------


Zie ook: http://www.pamapoems.nl

Schrijver: pama, 31 januari 2010


Geplaatst in de categorie: filosofie

1.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 133

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:
Xavier
Datum:
1 februari 2010
Email:
x.vanveldenziggo.nl
Waar begint en stopt het geweten, misschien onderhevig aan het tijdsbeeld. Prachtig opgeschreven.
Naam:
Ilse
Datum:
1 februari 2010
Email:
geduldpleskhome.nl
Indringend gedicht, het zet mij aan het denken.
Naam:
Harry
Datum:
1 februari 2010
Email:
H.abrahamshome.nl
Prachtig gedicht. En je hebt gelijk: waar begint en eindigt het geweten.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)