inscriptie
zwijgzaam
-er zijn er zoveel voorgegaan-
sta ik in de rij van dromen
dagen gaan voorbij
ik verzin mijn slaap op schrift
maar glijd niet verder dan de steen
die elke kleur ontkent, elk teken
hoekig en eindgebonden
de wind bijt, het museum sluit
wegens zekerheden en onbeweeglijkheid in deze wereld
later, na de regen
denk ik
waarom heb ik me niet méér kunnen voorstellen
dan de vogel die in de laatste doornstruik gestorven is
Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/
Schrijver: kerima ellouise, 4 april 2010
Geplaatst in de categorie: psychologie
Het zal niet slijten, maar juist oplichten in een mooie werkelijkheid!