lijkenpikkers

in de verte lonken de aasgieren
met nekken hongerig steeds langer

-hun botontkalkend gekrijs maakt me als maar brozer –

langzaam sterf ik weg uit mijn bewustzijn
en laat me begraven onder scherpe snavels
die ongezien snel ter plekke zijn

Schrijver: Martien Montanus, 14 april 2010

mamamoloxs4all.nl

individu emoties lichaam

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.1 met 8 stemmen 240