lijkenpikkers
in de verte lonken de aasgieren
met nekken hongerig steeds langer
-hun botontkalkend gekrijs maakt me als maar brozer –
langzaam sterf ik weg uit mijn bewustzijn
en laat me begraven onder scherpe snavels
die ongezien snel ter plekke zijn
Geplaatst in de categorie: psychologie