voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 32.100):

vandaag kom ik dichtbij

ik vouw mijn handen open
in de eerste dagen
van lente
en lees het gedicht van de boom

hij fluit op mijn vingers
naar het meilicht

droomt meer
dan zijn kruin verwachten kan
meer dan ooit voorbij

het zachte weer beweegt zijn bloesems
blijmoedig naar mijn bankje

ik vraag hem niet
naar zijn naam
welke beelden hij ziet of zijn verdwenen

in het lied van de zuidertoren
blauw en wit boven de tuin

ik drenk mijn handen
in wat volgt

vang de stilte van een vogel
rechtvaardig en hoog
op takken

als een wolk
leg ik me te rusten in zijn wenk

languit in het dwarrelen

Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/

Schrijver: kerima ellouise, 18 april 2010

Geplaatst in de categorie: psychologie

vandaag kom ik dicht

1
2
3
4
5

3.8 met 20 stemmen

516

Er zijn 7 reacties op deze inzending:

Sabrina Bielac, 15 jaar geleden

Prachtig geschreven Kerima..het begint al zo mooi met een lentegevoel:
>>ik vouw mijn handen open
in de eerste dagen van lente<<

julius dreyfsandt zu schlamm, 15 jaar geleden

wat een mooie bloesem in woorden

pama, 15 jaar geleden

De bloesem laat zich vangen in een moment van stilte
en verbazing over dit mooie gedicht.

annabel, 15 jaar geleden

Inspirerend ontspannen....

Hilly Nicolay, 15 jaar geleden

De vogel ademt stilte, waarna ze haar kleurenklanken zal zingen in het lentegroen, dwarrelend als de bloesemmei. Prachtig!

jan haak, 15 jaar geleden

Languit in overgave. Mooi, licht gedicht.

Hanny, 15 jaar geleden

Licht als een vogel komt dit lied van de boom binnen. Prachtig!

Geef je reactie op deze inzending: