Nieuw
.
er vloog een meeuw voorbij: hij liet zijn spiegelbeeld
na aan het water, gevallen binnen rimpels die wat kringen draaiden
rond hun kern
stuurloos kolkte nog meandering langs witte plooien tijd
vaag verweven met ooit
ik droeg mijn uren, een ander leven lang
morgenstond en middagtij, tot in langgerekte avonden
klonk er toen een lied
als Afrika en alles dat natuurlijk zong
de zon kwam op, roze flarden zweefden tussen dromen en wat licht
uitzicht liep mijn raam voorbij
en ik
werd wakker binnen lakens, proper rond mijn oude lijf
en warmer rond de dag
Zie ook: http://www.switilobi.nl
Schrijver: switi lobi, 14 juni 2010
Geplaatst in de categorie: tijd