Zelfverwijt
Je leeft nu in vertraagde beelden
geheel ontvlogen aan de tijd
waar eens je zachte handen streelden
ben ik gevoel voor richting kwijt
bij het begaan van alle wegen
verdwaal ik op de huid van spijt
aan elke zekerheid ontstegen
verpoteld binnen zelfverwijt
in mistflarden van minnestreken
ben ik op jou blind gevaren
wil wachten tot mijn ogen breken
om je eeuwig te bewaren.
Geplaatst in de categorie: algemeen