Afwachten

Vroeger klapte ik alleen dicht voor de bliksem
en de donder. Nu zit ik constant op slot, een
verpauperde burcht is mijn woning, ik zit er

constant en wacht op de regen, de zon heeft
mij blind gemaakt en ik lig naakt in bed want
heb verder toch niks nodig. Boven mij woont

de wereld en ik wacht en wacht en wacht, de
navelstaarder die ik ben zoekt nog wel maar
alleen in zichzelf het licht, de zon die flits-

schaatsend langs mijn hart raast -zijn stralen-
en ik lig er koeltjes bij en wacht op waarheid
en kom tot de conclusie: 'Ja, dan kun je nog

beter tot sint juttemis wachten.'-

burcht hart licht

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 4 stemmen 153