inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 33.950):

Tijdloze horizon

Zon als behang, onbeweeglijk,
de wereld is een medaillon,
waarin gedachten zijn geborgen
als onkruid van de zee, draag
ik om mijn nek gehangen,
als doolhof met me mee,
slaap op stenen veren, drink
uit schelpen de hartslag van
hun zoute leven, gedolven
uit het schuim op de lippen
van de golven, zoek toegang
tot nieuwe dromen, waar de
maan z’n witte hand oplegt,
stromen wolken in een plas
van licht als vlindervleugels,
gewichtloos, tijdloos onthecht,
de dood is slechts een smalle
streep aan een menselijke horizon.
In het heden, de schoonheid
te begeren dat is levensecht


Zie ook: http://www.pamapoems.nl

Schrijver: pama, 29 juli 2010


Geplaatst in de categorie: mystiek

3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 175

Er zijn 7 reacties op deze inzending:

Naam:
Joke
Datum:
30 juli 2010
Email:
Jokebruinsmahetnet.nl
Dat is wat we altijd mogen begeren, de schoonheid
om ons heen, dat is een voorrecht voor een mens.
Bijzonder gedicht.
Naam:
Job
Datum:
30 juli 2010
Email:
J.mensinkhotmail.com
Het heden en de lessen uit het verleden daar gaat het om, en morgen ach ..... Heel mooi verwoord.
Naam:
Quicksilver
Datum:
30 juli 2010
Email:
dvdvthhotmail.com
Geweldig, wat een mooi diep gedicht!
Naam:
Martien Montanus
Datum:
30 juli 2010
Email:
mamamoloxs4all.nl
Het aardse is zo mooi en soms ook weer zo zout, mooi deze tijdloze horizon!
Naam:
marije Hendrikx
Datum:
29 juli 2010
Email:
maryama37hotmail.com
Heden - in begeerde schoonheid - gelezen prachtig gedicht.
Naam:
Anna
Datum:
29 juli 2010
Email:
Annansihome.nl
Heel menselijk gedicht, mooi verbeeld dichter.
Naam:
Lea
Datum:
29 juli 2010
Email:
L.vankesselhome.nl
We kunnen op zoek naar de bijzondere dingen ver van ons, maar het 'wondere' ligt vaak dichtbij. Heel mooi verwoord dichter.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)