Zwart en wit decor ?
Langs gelijke stations
elk uur, jagen wijzers
op elkaar, misschien
zal de kleinste het ooit
winnen op de langen
duur, is de hoogste stand
bereikt aan eigen slag
gebonden, luidt de klok
voor nieuwe ronden, zijn
mensen aan de wijzers van
hun natuur gehecht, al wordt
de finish steeds verlegd.
Wijzers van de tijd krommen
verder door, zwart en wit in
een mondiaal decor en elke
tik de wereld verder draagt,
de pragmatika van regelmaat
in het tijdsbeeld met haar
uitgesleten treden, spiegelt
zich naar verbeelding op een
denkbeeldige trap, geplaveid
door lijden en gebeden, verandert
alleen de kleur van het raderwerk,
bestaat er meer tussen zwart
en wit in de smeltkroes van
diversiteit, maar dient na
elke misslag, het uurwerk van
de hoop te worden herijkt.
Tempus omnia relevat, verba pius volent..
Tijd onthult alles, vrome woorden vervliegen.
Cicero
Zie ook: http://www.pamapoems.nl
Schrijver: pama, 2 augustus 2010
Geplaatst in de categorie: filosofie
Indrukwekkend.