Netgedichten

netgedicht (nr. 34.357):

Zeven bronnen,

Zoek mijn mond niet
op jouw lippen, zoek
de vreemdeling voor
een gesloten poort, er
vloeit water waar licht
in gloort, in zeven dagen
waarin ik niet kon wachten
op de zeven warme harten
met ons bruisend bloed,
ontsponnen in zeven
dromen in zovele tranen
van zeven rozen, één voor
alle nachten gekozen,
ruisend langs dezelfde
bron, zich een weg te
wanen in de zeven
gewassen jaren, waar
de tocht begon.

“Handel en denk als een pure
bron, de liefde zal je
volgen als een schaduw,
niet af te wassen.”

S. Rinpocher