inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 34.942):

alles was evenaar in jou

jouw spil was niet de as
waarom je draaide, het was de plaats
het moment waar het sterven in jou
de dood ontmoette

het klikte, het voelde als geslachtsrijp
het genieten van een ontembaar verlangen dat
werd gesluierd met witte vlokken die de daad
verhulden met kou en wonden waarvan
het bloed reeds was gestold

jij evenaarde zoals het vuur in je ogen
stierf en de laatste meeuwen
ontdaan van alle pek zich zetelden
naast het graf

doch de wegen bleven kleverig
van het nimmer drogend asfalt

Schrijver: elze, 19 september 2010


Geplaatst in de categorie: emoties

4.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 362

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Martien Montanus
Datum:
20 september 2010
Email:
mamamoloxs4all.nl
Jouw eigen wijze van dichten is voor mij een plezierig lezen!
Naam:
Ludy
Datum:
19 september 2010
Email:
ludy.roumengmail.com
Fascinerende overgang naar de irritante allerdaagse ergernis aan het eind van dit afstandelijk constaterend maar tevens warm invoelend gedicht...

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)