STILTETAAL
ze rollen af en aan, langs de tijdlijn van dromen
langs een ogenblik van slaap
een murmeling glipt door zachte lippen
als een woord dat nooit gesproken is, harteloos
toch lief
als een stille brief vol letterloze klanken
zucht de nacht rond ademen
de beelden die ze geeft dragen hun geheim
veelzeggend
in leegtes vol besef ontwaakt een ogenblik van weten
binnen de stilte van het eigen bloed dat nimmer
wordt vergeten
Zie ook: http://www.switilobi.nl
Schrijver: switi lobi
Inzender: Anja Visser, 26 september 2010
Geplaatst in de categorie: ziekte