Zilte voeten,

Wij leefden, grazend als de dieren
in het stille dal van een duinpan,
spelend in het licht en zon en met
elkaar om steeds een eerste bruiloft
te vieren, beschut tegen raadselen
van de toekomst en de wind, wie van
ons het ruisen van de golven, het spel
van elementen wilde zien, besteeg
het helmgras naar de top, tuurden
naar de kim en verder tot ons andere
werelden invielen en naar de zilveren
meeuwen keken om hun zwaartekracht
te meten, de top van het duin was
de troon, soms onbereikbaar en vol
hoon, een zeewering tegen verdriet,
om die eerste stilte te ontmoeten,
de getijdenbries op zilte voeten
het gezicht daarvan afgewend,
daarvoor zullen we boeten.

Zie ook: http://www.pamapoems.nl

Schrijver: pama, 29 november 2010

pebmartenskpnmail.nl

Herkenbare bries op zilte voeten

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.2 met 4 stemmen 298