inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 36.748):

Spoken in dementie

hoe spoken een netvlies bestormen
beelden schetsen, onzichtbaar
zo zichtbaar dichtbij

grijze onverklaarbare tijden
laten de mens lijden
hoofdzaak is er niet meer bij

voeten wankelen door de dagen
handen die verlorenheid dragen
de duim, de vingers gekromd

een mond die wil spreken
in een herhaling
tot stilte verstomd

gedachten van een vader
gedachten van een kind

hoe bloeiend
blakend was eens de akker
schreef er de zwaluw zomertijd

-

ik smeek in een vraag, een verlangen
maak het eenzame hart wakker
vol van kracht en dragelijkheid

Schrijver: Hilly Nicolay, 27 december 2010


Geplaatst in de categorie: verdriet

2.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 431

Er zijn 6 reacties op deze inzending:

Naam:
Coby Poelman-Duisterwinkel
Datum:
28 december 2010
Email:
cobytjeertlive.nl
Om stil van te worden... zo mooi!
Naam:
kerima ellouise
Datum:
28 december 2010
Email:
kerima.ellouisegmail.com
wat heb je dit bijzonder mooi neergezet!
Naam:
Irmlinda de Vries
Datum:
28 december 2010
Email:
oermirmxs4all.nl
Hoe wankel en broos is het menselijk leven, heel tragisch en treffend beschreven.
Naam:
jan haak
Datum:
28 december 2010
Email:
janhaakzonnet.nl
Mooi gedicht, Hilly
Naam:
switi lobi
Datum:
27 december 2010
Email:
acm.visserquicknet.nl
Hoofdzaak is er niet meer bij.. de leegte legt een grimas over een lief gezicht.

Naam:
Marije Hendrikx
Datum:
27 december 2010
Email:
maryama37hotmail.com
-hoe blakend was eens de akker schreef er de zwaluw zomertijd ...... Prachtig!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)