inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 39.403):

Verveloos?

Muren als krantenpapier, verdroogd
en blootgesteld aan noorder winden,
het kind gespeend van een tastbaar
evenwicht, vergroeid met het grint
en de vrije distels op het speelkwartier
taant de toekomst in zijn overlevering .

Het daglicht in de duisternis maant
tot willekeur en schemering,de schaduw
valt over het ontmantelde huis, waarvan
alleen de trap nog over is, de laatste
stap te wagen over de verveloze treden van
de wereld, het verleden is getekend in een
voetafdruk van gebladderde vernis,alleen
de herinneringen en pijn blijven vers.


Zie ook: http://www.pamapoems.nl

Schrijver: pama, 2 juni 2011


Geplaatst in de categorie: psychologie

2.2 met 4 stemmen aantal keer bekeken 239

Er zijn 7 reacties op deze inzending:

Anna, 14 jaar geleden
De gebladderde verf is tijdelijk, het is het hout wat snijdt. Prachtige gedicht.
Harry, 14 jaar geleden
Mooi duidelijk gedicht, ongevernist!
Irmlinda de Vries, 14 jaar geleden
Het verveloze verval kent ook zo zijn schoonheid en nut, opgetekend in dit mooie gedicht!
Inge, 14 jaar geleden
Werkelijk een mooie beeldvorming, vastgelegd
in duurzame degeneratie
Chantal, 14 jaar geleden
Dit roept veel herinneringen bij mij op, dat gaat niet altijd zonder pijn. Goed en duidelijk verwoord.
Ilse, 14 jaar geleden
Heel mooi gedicht.
marije Hendrikx, 14 jaar geleden
in woord en beeld prachtig !

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)