In de eenvoud van steentjes
ik draag je in mijn hart
als een signatuur
in de eenvoud van steentjes
heb ik mijn liefde gelegd
rond de stilte
van een maanloze nacht
waarin de geest aarzelend
iets van een afscheid schrijft
zo dwarrelend nog
vol van het verlangen
proberend wat te vangen
het willen vasthouden
aan iets dat als een golving
langzaam, sneller
steeds een stukje verder
van me wegdrijft…
Geplaatst in de categorie: emoties