inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 40.137):

In de eenvoud van steentjes

ik draag je in mijn hart
als een signatuur

in de eenvoud van steentjes
heb ik mijn liefde gelegd

rond de stilte
van een maanloze nacht

waarin de geest aarzelend
iets van een afscheid schrijft

zo dwarrelend nog
vol van het verlangen

proberend wat te vangen
het willen vasthouden

aan iets dat als een golving
langzaam, sneller

steeds een stukje verder
van me wegdrijft…

Schrijver: Hilly Nicolay, 24 juli 2011


Geplaatst in de categorie: emoties

3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 287

Er zijn 7 reacties op deze inzending:

Marije Hendrikx, 14 jaar geleden
Mooi dit tere bij elkaar gelegde loslaten!
jdzs, 14 jaar geleden
loslaten, mooi vertaald
geeraardt, 14 jaar geleden
wat een mooi afscheidsdicht...
AstridV, 14 jaar geleden
Heel mooi dit verlangen in woorden en een hart van steentjes gevangen.
kerima ellouise, 14 jaar geleden
Het willen vasthouden verdwijnt heel langzaam in nevelvlekken. Het weet hebben van blijft. Zacht deze stille pijn zo mooi neergezet!
Irmlinda de Vries, 14 jaar geleden
Het loslaten van wat je liefhebt, kan pijn doen...Heel sensitief beschreven Hilly!
Martien Montanus, 14 jaar geleden
Het hart draagt onuitwisbaar de naam van een dierbare....een mooi emotievol schrijven!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)