Netgedichten

netgedicht (nr. 40.510):

Tussen steen en sterren

(Geo versus Ego)

Je hebt de doornen van de roos gerukt
zonder dat de bloei de bloem verliet
alsof je handen de sterfelijkheid plukten
eenzaam in een traan verborgen

Bij dageraad schuurde de nacht
langs de oevers van het droomloze
waaruit ik stroef ontwaakte

De glinster in jouw ogentroost
bewaart een gulle lach
in de holte van de maan

echter

je zult nooit weten wat het was
zwervend
tussen steen en sterren

waardoor de waan mijn ziel knakte
en jij mij aan jouw zijde riep

Gelukkig schijn jij helder en krachtig
in mijn schoon gelaat
en laat me ook weer gaan

O, hemels kind

Schrijver: Irmlinda de Vries, 31 augustus 2011

irmart140

xs4all.nl

Biografie van deze schrijver

Geplaatst in de categorie: psychologie

geo

versus

ego

3.0 met 7 stemmen

222

Er zijn 5 reacties op deze inzending:

Naam:: elze
Datum:: 10 september 2011
Email:: lia_elzehotmail.com; die steen is mijn oever, mijn houvast in het kolkende woeste water...mooi gedicht, meer dan mooi

Naam:: Hilly Nicolay
Datum:: 2 september 2011
Email:: voorjaarsvlinderhotmail.com; Het nachtlicht dat een gulle lach bewaart, een fonkeling bereikt de stenen. Prachtig!

Naam:: pelgrim
Datum:: 1 september 2011; bijzonder mooi....

Naam:: AstridV
Datum:: 1 september 2011
Email:: astridvoermanhotmail.com; Een prachtig schrijven... zwervend tussen steen en sterren, ontroerend mooi verwoord!

Naam:: Thomas Koppelaar
Datum:: 31 augustus 2011
Email:: thomaskoppelaaryahoo.com; O, hemelse dichteres ....

Geef je reactie op deze inzending: