Van achter een papieren muur
Men kan geen pijn met venijn bestrijden
als woorden mijn ziel gevangen houden
Mijn handen zijn als perkament
Mijn tranen vloeien als inkt
op een oude huid
die de winter draagt als een koude jas
Kan ik schuilen
achter een papieren muur?
Of in het vuur der waarheid
dat smeult op een zwakke plek?
Het beeld laat zich niet vangen
in de spiegel van de ziel
en de steen der wijzen
drukt loodzwaar op het hart
Als een gekooide vogel
zing ik mijn lied
En hoe ik ook zing
ik haal de troostende toon
net niet
Kunstwerk: " Zusterplaneet van Jupiter ", 2011
Kunstenaar: Irmlinda de Vries
Zie ook: http://oermirm.blogspot.com/
Schrijver: Irmlinda de Vries, 7 november 2011
Biografie van deze schrijverGeplaatst in de categorie: verdriet
achter 4.0 met 7 stemmen 
398
398
Geef je reactie op deze inzending:
de wijze van de vogel
vloeit zich neer op een blad
voor even draagt ze niet verder
dan de stilte van het hart.
Een wonderschoon gedicht!
in de spiegel van de ziel', prachtige metafoor, Irmlinda !