inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 42.011):

Die ene ster aan de hemel

Mijn ogen tekenen de stilte
de glinster op het golvende water
de klokslag op dit late uur

Waar rook is
is vuur
er vonkt nog wat liefde
tussen zure druiven

Ik zie het riet zacht wuiven
naar een stervende maan

waar de kraters groter ogen
dan een verloren satelliet

De morgen trekt een muur
van eenzaamheid op
als het slot de sleutel breekt

als jouw pijn de nekslag smeekt
zo onverdraaglijk
en ik je niet meer geven kan

dan die ene ster aan de hemel


Kunstwerk: "Zusterplaneet van Jupiter ", 2011
Kunstenaar: Irmlinda de Vries


Zie ook: http://oermirm.blogspot.com

Schrijver: Irmlinda de Vries, 2 januari 2012


Geplaatst in de categorie: partner

3.4 met 11 stemmen aantal keer bekeken 969

Er zijn 5 reacties op deze inzending:

bob elias, 13 jaar geleden
Voor die ene ster van jou zou ik tekenen :-)

Uniek hoe je dit beeld neerzet, grote klasse!
geeraardt, 13 jaar geleden
sfeervol deze....
ook een klein sterretje geeft licht, maar je moet er wel met aandacht naar kijken....
Hilly Nicolay, 13 jaar geleden
Die ene ster geeft zoveel licht, prachtig.
kerima ellouise, 13 jaar geleden
ontroerende samensmelting van zintuigen! rakend mooi!
Thomas Koppelaar, 13 jaar geleden
Bedankt voor je ontroerende gedicht, het heeft mij diep geraakt, Irmlinda !

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)