Vlaktespiegeling

Langs het snijvlak van naamloos land
en een onbegrensde zee,
loop ik over korrelig zand
met het ritme van de golven mee.

Waterrijke ruigte, weelderig behept,
tijdloos doch tijdig van aard.
Mijn weemoed, zoals de zee die schept
is hier een terloopse gedachte waard.

Eeuwig gedurig lijkt de bekoring
van verleden en vooruitgeschoven tijd.
Al turend in heldere betovering
door deze grote en kleine grootsheid.

weemoed

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 2 stemmen 94