Netgedichten

netgedicht (nr. 43.692):

Dorstig dromen

ik aanschouw de vleugels van vrijheid
en voel, proef het pure leven
in het speelse manoeuvreren
op het zuchten van de wind

ervaar de schoonheid
van de bewegende ruimte
tussen het blauw, de wolkenpracht
het sluimerlicht zo zacht

waardig fluister ik:
“Mag ik mee, zweven, beleven?”

ik zal de rust van de wieken
nippen, bewaren onder mijn huid
en onder groene kruinenbomen
kan ik dorstig verder dromen

Zie ook: http//hillysgedichten.blogspot.com

Schrijver: Hilly Nicolay, 29 mei 2012

voorjaarsvlinder

hotmail.com

Biografie van deze schrijver

Geplaatst in de categorie: emoties

emoties

3.0 met 8 stemmen

229

Er zijn 5 reacties op deze inzending:

Naam:: Jo Merckelbagh
Datum:: 18 januari 2013; Deemoedig en ontroerend. Eén zijn met leven en bewegen wat altijd al zo is maar versluierd.

En aldoor samen in het hart
in de dans van Yin en Yang

Naam:: geeraardt
Datum:: 3 juni 2012; een gedicht om zo in weg te dromen...

Naam:: Coby Poelman-Duisterwinkel
Datum:: 30 mei 2012; Je hebt me even meegenomen in de wolkenpracht van de serene rust met dit schitterende gedicht. Dankjewel!

Naam:: kerima ellouise
Datum:: 29 mei 2012; Mooi om dit gedicht te proeven met zachte ogen!

Naam:: Irmlinda de Vies
Datum:: 29 mei 2012
Email:: irmart140xs4all.nl; Mooi gedicht om bij weg te dromen Hilly!

Geef je reactie op deze inzending: