Stippen
we passeerden grenzen steeds weer
onze levens verschoven mee en mee
niet alleen uiteen gedreven door de grensrivier
het kolkende water slaat het verlangen naar de bodem
sleurt zonder omzien onze levens met zich mee
niet alleen de rivier hakt het ondeelbare in twee
op gescheiden oevers brengen we een dronk uit
aan de grond genageld heffen we het glas
niet alleen de tranen om stilgevallen levens
vanaf twee kleine heuvels kunnen we elkaar zien
als twee stippen in de verte
Geplaatst in de categorie: liefde