Dialoog met het licht
De wind kust
jouw schaduw
en kluistert diep de nacht
Je vouwt
ontloken vleugels
en sluit de ogen zacht
Het licht heeft
alle schijn verteerd
de oester
in zichzelf gekeerd
De held zit diep gevangen,
hervindt z’n rust
in adem
en fluistert onverwacht:
“ Je rouwt om
dode teugels,
om lang verloren kracht
jouw toekomst
is al uitgekeerd
met noeste
inzet aangeleerd
jouw lot heeft zich veranderd... “
“ Retourneer
aan mij de sleutel,
schenk mij hernieuwde macht
de uitkomst
valt alsnog ten deel
aan jou, aan mij,
aan het geheel
ik draag jouw licht op handen!"
Geplaatst in de categorie: psychologie
Ook voor de toeschouwen achter 't glas die voelt en weet...