inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 44.044):

Dialoog met het licht

De wind kust
jouw schaduw
en kluistert diep de nacht

Je vouwt
ontloken vleugels
en sluit de ogen zacht

Het licht heeft
alle schijn verteerd

de oester
in zichzelf gekeerd

De held zit diep gevangen,

hervindt z’n rust
in adem
en fluistert onverwacht:

“ Je rouwt om
dode teugels,
om lang verloren kracht

jouw toekomst
is al uitgekeerd

met noeste
inzet aangeleerd

jouw lot heeft zich veranderd... “

“ Retourneer
aan mij de sleutel,
schenk mij hernieuwde macht

de uitkomst
valt alsnog ten deel

aan jou, aan mij,
aan het geheel

ik draag jouw licht op handen!"

Schrijver: Irmlinda de Vries, 28 juni 2012


Geplaatst in de categorie: psychologie

4.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 196

Er zijn 7 reacties op deze inzending:

Naam:
Hilly Nicolay
Datum:
2 juli 2012
Bijzonder mooi Irmlinda.
Naam:
Gehard Burgers
Datum:
30 juni 2012
hoe magnifiek geschreven!
Naam:
mobar
Datum:
30 juni 2012
Genoten van het lezen van dit wondermooie gedicht.
Naam:
geeraardt
Datum:
29 juni 2012
lichtgevend dit gedicht vol beelden en prachtige zinnen.
Naam:
marije Hendrikx
Datum:
29 juni 2012
triest mooi gedicht van een verbruikte toekomst, waar je held machteloos is geworden, hem de teugels uit handen zijn genomen.
Ook voor de toeschouwen achter 't glas die voelt en weet...
Naam:
Coby Poelman-Duisterwinkel
Datum:
28 juni 2012
Heel bijzonder! - Het licht heeft alle schijn verteerd- prachtige zin, die volgende ook, ja, het hele gedicht is schitterend!
Naam:
Thomas Koppelaar
Datum:
28 juni 2012
Inderdaad terecht geplaatst in de categorie 'psychologie' dit fraaie heel beeldende gedicht.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)