bruine stad
ik proef het verlaten
in deze stad, bruin en geteisterd
door somber voorgevoel, regen
de leegte gevangen in natheid
alhier klaterend op de straten
zelfs de kieren in de muren
cementloos ademen zij verleden
waar nooit een zon echt scheen
onder daken waar nooit de liefde
bedreven werd zoals verteld in boeken
in straten die stammen uit een eerder leven
dat stampvoetend door mij verlaten werd
hemeltergend
hoe het is hier, zonder haar
die als een maan verlichting bracht
slechts het grijze leeft hier nog
Geplaatst in de categorie: afscheid
Een schrijven dat de eenzaamheid en droefheid zeer treffend neerzet. Sterk gedicht Gerhard!