de volheid van een cirkel
ze zijn zo
gelijk verschillend
de dichters in het gedorste avondlicht
het vuur draagt gezichten
soms verborgen in een nachtverhaal
dat dromen stolt
tot onbegrepen stenen
waarop het handschrift rilt en rolt
maar ik hoor ook
kleuren knetteren, gedachten die hangen
als madeliefjes aan een hals
een warme borst
waait nog voorzichtig uit
dan is het stil
iedereen slaapt
behalve de dichters, bijna barstend
verschillend gelijk
Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/
Schrijver: kerima ellouise, 22 oktober 2012
Geplaatst in de categorie: psychologie
Een cirkel van samen..
zelfs als de dichters slapen gaan