inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 45.622):

Wind

Als de grote wind komt,
waaien alle bomen omver,
als het aan de wind ligt,
knakt elke gedachte in ons hoofd.

Alleen angstaanjagende geluiden
blijven in onze hersens hangen,
en woorden die ons vrees aanjagen,
klampen zich aan het papier vast.

Woorden van rust en ontroering
waaien weg, verjaagd door de wind,
woorden van liefde en troost
verwaaien als bladeren in de herfst.

En na de wind wacht ons slechts
leegte, en hoop zonder doel.


Zie ook: http://www.chroom.net/kilian

Schrijver: Hans Kilian, 5 november 2012


Geplaatst in de categorie: emoties

2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 444

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)