inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 45.621):

Muur zonder licht

(Verloren...)

'k PRIJS MIJ GELUKKIG DAT DE
DICHTER JOU HEEFT LEREN KENNEN
Absoluut de vrouw die met mij
ons leven heeft gered
Prachtige borsten met hoven
voor een aangenaam toeven
Jouw heuvel
Ooit kennisgemaakt
Jouw spelonk die 'k
steeds weer betreed

Aangenaam, lekker warm vlees
in een innige omarming
Mijn warm lijf in een temp om jou
heerlijk te beminnen
De mooiste vrouw tipt niet aan jou
een beloning voor de boef
die sneuvelt
Zeer diep gaat vallen
Speer in 't gelid
Wet overtreedt

Hoewel de duivel zijn dagen
afsluit, hevig vuur
De wind, aangewakkerd, de loef
van liefde afsnijdt
boort de machine
voort, als verblijd
mensen geen gat zien
in die muur zonder licht

Die oneindige, behalve
de spurt van liefde
Zeer gehaast, versneld bedreven
die glijdende schaal
van het apparaat
gewoon kinky
Gezien haar stoer zijn
werkelijk nooit gezwicht

Schrijver: Annejan Kuperus, 5 november 2012


Geplaatst in de categorie: emoties

Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 163

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Petra Hermans
Datum:
14 februari 2013
Email:
worldpoet546live.nl
Mag ik, kan ik, hier een mening achterlaten?
Naar mijn idee, kan licht, soms moeilijk door
stenen muren gaan... Maar er zit wel degelijk
veel licht in jouw ziel, Annejan!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)