blinde vlek
in elke hoek van hersendood
vergroot een woord
gedachte
laat maar staan
-laat het weten
het bezinkt in lofzang
rond een oude stoel
als boekenbal- gebundeld
rond de weemoed van
mijn cel
ik ben er wel
uitgeademd in de waas
van warmgeblazen
asem
eindedaags
begint opnieuw
Zie ook: http://www.switilobi.nl/f....php?fotogedicht=blinde%20vlek
Schrijver: switi lobi
Inzender: Anja Visser, 14 februari 2013
Geplaatst in de categorie: emoties
Want we zijn mensen, ook in dat.
met de dingen en ervaringen, die we mochten
ondergaan? Zonder te vergelijken, iets op zichzelf
te laten staan...